12 Haziran 2012 Salı

çicek bulimisi


Yukaridaki fotograf 2005 yili ocak ayindan Inebolu pazarindan koylulerin getirdigi tazecik urunlerden almisim. Posetlerde ne var bilmiyorum ama cevizleri dun gibi hatirliyorum. Plastik poset bilincim yokmus demek o pis siyah posetler var elimde. Konuya gelelim, o zaman adini bilmedigim ve bayildigim yesilli beyazli Helloborus Orientalis'ler, guzelim kokulu nergisler elim kolum cicek dolu. Yetmemis gozum donmus bir kac demet daha almistim.

O gunden bugune degisen bir sey yok. Bahce cicek dolu ama ben hala pazarlardan cicek almaya devam ediyorum. Yillardir yolda gordugum kirilmis bir bitki dalini mutlaka alir suya koyarim genellikle koklenir. Buraya kadar problem yok, simdilerde gordugum degisik ciceklerden bir dalcik alsam, suya koysam, yetistirsem duygum var. Bildigin hirsizlik iste:) kendimi zor tutuyorum! Bir ufak dalcik ne olur yani:) Buna çicek bulimi'si deniyormus Fransizca, yakanlandigim hastaligin adi bu:) Bulimi daha cok yemek bozulugu icin kullanilir çok yiyenler icin. Cicege doymayan acgozluler icinde bu laf uygun gorulmus. Nedir bu doyamama hali. Gozum ciceklerde, keskinlesen goz farkliyi hemen goruyor uzaklardan. Bu bir dalcik isini bitki super marketlerinde! hissetmeye basladim mesela karanfiller bir dalcik koy suya hop karanfil bitkin olsun. Belediyenin koydugu cicekler yaz sonu sokup atilacaklar ikinci bir hayat sanslari olmasin mi? Yabanilere dokunmuyorum ancak yol kenarindakileri belediye gelip trasliyor tohumlarini dokemeden ortadan kaybolmak zorunda birakiliyorlar. Bir nevi koruma programi olabilir mi benim ki? Bakalim bu bitki aski nerelere varacak:)

5 yorum:

Leylak Dalı dedi ki...

Bence devam et, hırsızlığın en güzel ve yararlı türü bu olsa gerek. Sen çalmıyor hayat veriyorsun. İyi bir hastalıkmış bu çiçek bulimisi ve bence senin elinde bütün çiçekler coşar.
Fotoğraf çok güzel...

acemi blogger dedi ki...

selam, sizdeki bitki aşkı ablamda da mevcut biraz farklı. ablamın çiçekleri pek tutmuyor

A Kadir Bekçi dedi ki...

Yazınızı okurken benimde sizin gibi adını ilk defa duyduğum 'çiçek bulimisi'olduğumu öğrendim.Üstelik bizimkisi irsi,rahmetli babam da çiçekleri çok severdi.Selamlar.

elmalı kurabiye dedi ki...

demek ismi buymuş.yıllar evvel dayımın kayınvalidesi bizi annemle çiçeklere hasta olmamızı sağladı.ama o her yerden çiçek yürütürdü,bir akşam getirdiklerini özenle saksılara dikti,biz de dayım gelince bak bu akşam bunları yürütmüş parktan deyince,dayım çıldırdı,çünkü o saksılı halini halini yürüttü sanmış,yok dedik o kadar da hırsız değil bu kadın,sadece çiçek çalıyor dedik.böyle bir anıydı,güzel anlatamadım,ama o da senin gibi iki gün sonra söküp atacak belediye diyordu.

UzaktaBirBahce (İstanbul'da bir yabancı) dedi ki...

bende de var çiçek bulimisi :) sanırım annemden geçmiş, o da dayanamaz bir dal alıversem diye hamle yapar :) acaba genetik mi :)